getrouwig
bn., bw. (Z.-N. getrouw).
Wat is de betekenis van Getrouwig?
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Getrouwig
GETROUWIG, bn. bw. (Zuidn.) getrouw. GETROUWIGHEID, v. getrouwheid; —, (...heden), uiting, daad van getrouwheid.
Gerelateerde zoekopdrachten