Wat is de betekenis van Gebären?

gebaren - Werkwoord 1. (ov) communiceren door het maken van gebaren ♢ Hij gebaarde mij dichterbij te komen. ♢ Verongelijkt gebaarde de speler naar de scheidsrechter. gebaren - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naam...

gebaren - regelmatig werkwoord uitspraak: ge-ba-ren 1. bewegen met de armen om iets duidelijk te maken ♢ Fabian gebaarde dat ik naar hem toe moest komen Regelmatig werkwoord: ge-ba-ren ik gebaar ...

veinzen Gaat ge nu gebaren dat ge uw eigen moeder niet ziet, schreeuwde het in Irenes hoofd. (Geertrui Daem, Het verdeelde huis) Geen Algmeen Nederlands Gangbaarheid: 6 Vlaamsheid: 1

(gebaarde, gebaard) veinzen, doen alsof.- van niets gebaren, doen alsof zijn neus bloedt, niets laten blijken. zie krommenaas.

Van pers.: veinzen, doen alsof; ook reflex.: zich houden zoals in de bep. wordt uitgedrukt; - van niks, niets gebaren, doen alsof men nergens van af weet, niets laten blijken. - Zie ook s.v. krommenaas. Ondertussen hield hij..., als van niets gebarend, de struiken in het oog, die op ’n vijftig meter van hem af over de beek hing...

(gebar; geboren), baren, ter wereld brengen, voortbrengen; sie hat nie geboren, zij heeft nooit kinderen gehad; dieses Tier gebiert lebendige Junge, dit dier brengt levende jongen ter wereld; gebärende Kühe, kalvende koeien.

1. sich gebaren, zich gedragen, zich voordoen. 2. Gebaren: gedrag, manier van doen.

gebaarde, h. gebaard (Z.-N.doen alsof, veinzen): hij gebaarde, dat hij ziek was; hij gebaarde van niets, veinsde nergens van te weten; zich gebaren, zich houden.

(gebaarde, heeft gebaard) gebaren maken: met handen en voeten -.