Wat is de betekenis van fors?

bn. bw. (-er, -t), waar kracht uit spreekt, krachtig, stevig (met betr. tot personen vooral met gedachte aan nogal zware bouw): een forse kerel; een forse lichaamsbouw ; ook van de stem, en van handelingen en uitingen: een forse maatregel; een zaak fors aanpakken (soms in de zin van: met te veel kracht): een fors behandelde...

fors - Bijvoeglijk naamwoord 1. groot in zijn soort ♢ Er vond een forse stijging in de olieprijs plaats. Uitdrukkingen en gezegden ♦ fors omhoogschieten

fors - bijvoeglijk naamwoord 1. nogal groot ♢ we moeten er wel een fors bedrag voor neertellen 2. met flinke afmetingen ♢ deze taart is fors uitgevallen Bijvoeglijk naamwoord: fors ...

(de) kracht.- veel fors hebben, sterk zijn.

sterk, kragtig, stewig.

behalve, uitgezonderd.

adj. & adv., foars, mânsk, stoer; (van gestalte), ûntlein, omtlein, útboud skuilich; hij is — van leden, der sit ruil en skuil oan him; — persoon, hufter setter, goffert.

abl. forte, f. toeval, blind toeval, fors fuat (= sit)! moge het gelukken, Ter., forte temere, Ter., Liv., of forte temere casu, op goed geluk, Cic.; abl., forte, toevallig, Cic., vooral na si, sin, ne, nisi en dgl. = soms, misschien, Cic., maar ook si forte (sc. contingit), als het goed gaat,...

bn., bw.; forser, forst (krachtig, stevig; v. e. stem: zwaar; kloekgebouwd; geweldig, hevig): een forse kerel, robuust; een forse slag; fors aanpakken.