Wat is de betekenis van formidabel?

bn. bw. (-er, -st), geducht, geweldig: een formidabele krijgsmacht, vesting; hij kan formidabel redeneren

formidabel - Bijvoeglijk naamwoord 1. heel groot, ♢ De russen hadden een formidabel leger. Synoniemen geweldig, reusachtig, ontzaglijk

formidabel - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: for-mi-da-bel 1. heel erg goed of leuk ♢ zij kan formidabel rekenen Bijvoeglijk naamwoord: for-mi-da-bel ... is formidabeler dan ... het for...

geducht, vervaarlijk

Uit welke taal komt formidabel oorspronkelijk? a Uit het Latijn: formidabilis betekent ‘huiveringwekkend, vreselijk’. b Uit het Engels: form betekent ‘vorm’ en de betekenis van able is ‘in staat’. c Uit het Arabisch: Formido is een figuur uit de verhalen van duizend-en-een-nacht; hij verric...

[Fr. formidable, van Lat. formidabilis, van formido = schrik] geducht, ontzaglijk, geweldig.

geweldig

gedug; geweldig.

geducht, ontzaglijk