Wat is de betekenis van Fontein?

v. (-en), 1. inrichting om water met zekere kracht en sierlijkheid te laten opspuiten, als ornament in tuinen, op pleinen enz., kunstmatige springbron; 2.het opspuitende water uit zulk een springbron; — bij vergelijking ook van andere zaken die opspuiten of -spatten: een fontein van vuur; 3. (Z.-A.) bron. FONTEINTJE, o. (-s), zie a...

(19e eeuw) (euf.) vrouwelijk geslachtsdeel. • (Hans Heestermans: Erotisch Woordenboek. 1980) • (H. Mullebrouck: Vlaamse volkstaal. 1984) • 'k Zal je foksen als een droes, beloofde hij haar, toen ze hem liet weten dat ze zijn billenbreker wel wilde toelaten in haar fonteintje. (Willem Frederik Hermans: Door gevaarli...

fontein - Zelfstandignaamwoord 1. kunstmatige bron, aangelegd om water omhoog te spuiten 2. omhoogspuitende waterstraal Woordherkomst van het Latijnse fons (bron)

fontein - zelfstandig naamwoord uitspraak: fon-tein 1. omhoog spuitend water voor de sier ♢ er is een fontein aangelegd in het park Zelfstandig naamwoord: fon-tein de fontein de fonteine...

fontein

fontein - Wordt gebruikt voor bouwwerken met openingen die zijn bedoeld om af en toe of voortdurend water te laten spuiten of stromen, bijvoorbeeld voor openbaar gemak of gebruik.

fontein - vrouwelijk geslachtsorgaan (vgl. waterdeel, vijver). Want dan mag geen Billebreker meer in haar fonteintje gaan, N. Kwakers Predikatie 17 [1829].

Fontein - zie N. J. Pot.

plek of bron waar natuurlike water uit die aarde uitloop; bron van geestelike lafenis.