fluiten, Jan Barend
(19e eeuw) (oorspr. kaartsp.) (inf.) tevergeefs; je kunt er naar fluiten. Eigenlijk: leg je kaarten maar neer, je hebt toch verloren. • Jan Barend. Fluiten, Jan Barend! [Het is te vergeefs, en baat niets.] (P.J. Harrebomée: Spreekwoordenboek der Nederlandsche taal. 1858-1862) • (Bernard van Meurs: Vijftienhonderd Nederlandsche spr...
