Wat is de betekenis van flauwte?

v. (-n), toestand van bezwijming, onmacht : in een flauwte vallen; een flauwte krijgen; van een flauwte bekomen of bijkomen.

flauwte - Zelfstandignaamwoord 1. aanval van kortdurende bewusteloosheid ♢ Chris meent zelf dat hij aan een whiplashtrauma lijdt, na een val in het café, respectievelijk op de skipiste. Hij wil vooral geholpen worden aan de pijn ergens in het overgangsgebied van de nek naar het brein. Uitgebreid vertelt hij o...

flauwte - zelfstandig naamwoord uitspraak: flauw-te 1. oppervlakkige bewusteloosheid ♢ zij kreeg een flauwte, maar kwam meteen weer bij Zelfstandig naamwoord: flauw-te de flauwte de flau...

plotselinge kortstondige bewusteloosheid door tekort aan bloed in de hersenen. Oorzaken: storingen van de bloedsomloop, vergiftigingen, en meestal sterk onder psychische invloed, b.v. schrik, het zien van bloed, enz. Bij een flauwte valt de patiënt meestal op de grond, waardoor de circulatie in de hersenen verbeterd wordt en het bewustzijn wee...

s., flaute, oerhael, set.

of onmacht, plotseling wegzinken der krachten. Ademhaling is oppervlakkig, de pols soms nauwelijks te voelen. Het bewustzijn is tijdelijk geheel of gedeeltelijk opgeheven. F. kan worden veroorzaakt door schrik of angst, door uitputting, door bloedverlies. Getroffene plat neerleggen in koele, rustige omgeving; te sterke afkoeling vermijden. Wassen v...

of onmacht noemt men een plotseling wegzinken der krachten, waarbij de pols nauwelijks voelbaar kan zijn en de ademhaling oppervlakkig is. Het bewustzijn is tijdelijk geheel of gedeeltelijk opgeheven. Aan het flauwvallen gaan gewoonlijk oorsuizing, duizeligheid of misselijkheid vooraf. De oorzaak van flauwte is veelal een ongewone gemoedsaan...

Wijze van vallen om een situatie te redden.

v. -s, -n (bezwijming): in flauwte liggen.