Wat is de betekenis van flacon?

(<Fr.), m. (-s), sierlijke fles van glas, kristal of porcelein met geslepen of metalen stop voor reukwaters, likeuren enz.; — (scherts.) op de flacon gaan, op de fles gaan, bankroet gaan.

flacon - Zelfstandignaamwoord 1. klein flesje met vaak een lange hals en een sierlijk voorkomen ♢ Het dure parfum zat in een mooie flacon.

flacon - zelfstandig naamwoord uitspraak: fla-con 1. kleine fles ♢ de fietser had een flacon water bij zich Zelfstandig naamwoord: fla-con de flacon de flaconnen ...

[Fr., van VLat. flasco, missch. van Lat. vasculum, verklw. van vas = vat] flesje met stop, spec. voor reukwater.

(flakon) klein flesje

flacon - Afgevlakt, bol of peervormig vaatwerk met korte smalle hals en smalle mond; gewoonlijk van glas, aardewerk of metaal en gebruik voor uiteenlopende doeleinden. Ook gebruikt voor vaatwerk met een rond lichaam en een nauwe hals, meestal van glas, dat gebruikt wordt in laboratoria.

flesje met stop, speciaal voor likeur of parfum.

klein, dikwandig flesje met smalle hals, waarin bijzondere dranken of parfums bewaard werden. Er bestaan glazen, aardewerk, leren, zilveren en tinnen flacons. Bekend zijn de zeer fraaie 17de-eeuwse tinnen flacons uit Neurenberg.

sierlijk stopflesje voor likeur enz.