Flaauwte of onmagt
Flaauwte of onmagt noemt men een plotselijk wegzinken der krachten, waarbij de pols nagenoeg ophoudt te kloppen, terwijl van de ademhaling bij oppervlakkige waarneming niets bespeurd wordt. De persoon, die in flaauwte is gevallen, gelijkt op een doode; zijne lippen zijn blaauw, zijne oogen ingevallen, zijn gelaat is bleek en verwrongen, zijn bewust...
