Wat is de betekenis van feilloos?

bn. bw., zonder feilen; niet dwalend: met feilloos instinct; — volkomen juist, zuiver.

feilloos - Bijvoeglijk naamwoord 1. perfect, zonder fouten ♢ De wiskundeleraar had een feilloos geheugen voor formules. Woordherkomst afgeleid van feil (stam van het werkwoord feilen) met het achtervoegsel -loos Synoniemen foutloos, perfect, uitmuntend

feilloos - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: feil-loos 1. zonder ooit een fout te maken ♢ hij weet feilloos de weg in die stad 1. ergens een feilloos instinct voor hebben [precies aanvoelen wat er s...

sonder fout, gebrek of tekortkoming; suiwer.

bn. feillozer, feilloosst (zonder feil, zonder te feilen).

('feil) bn. (...loze) en bw. zonder feilen, fouten.

bn. en bw., zonder feilen; niet dwalend: met — instinct; volkomen juist, zuiver.

feilloos geleed woord Zie: falen

FEILLOOS, bn. bw. zonder feilen. FEILLOOSHEID, v.