fastigiatus
fastigiátus (-a, -um), - van Lat. fastigĭum, boveneinde, top: dusdanig vertakt, dat de toppen der takken alle ongeveer even hoog reiken.
Dr. C. A. Backer (1936)
fastigiátus (-a, -um), - van Lat. fastigĭum, boveneinde, top: dusdanig vertakt, dat de toppen der takken alle ongeveer even hoog reiken.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: