facies hippocratica
typerend gelaat van een stervende. ‘Het gelaat,’ zo lezen we in het Corpus Hippocraticum II, ‘is tot den uitersten graad van verval gekomen, wanneer de neus puntig geworden is, de ogen ingevallen, de slapen ineengezakt, de oren koud en samengetrokken, de huid van het voorhoofd droog, gespannen en dor, de huid van het gehel...