Wat is de betekenis van Fabel?

v. (-s, -en), 1. verdichte vertelling waarin een zedeles aanschouwelijk wordt voorgesteld en waarin dieren of dingen als handelende personen optreden: de fabel van de wolf en het lam; de moraal ener fabel, wat zij leren wil. 2. verdichtsel, verzinsel; thans nog slechts gewoon in de verkleinvorm: dat is maar een fabeltje. 3. verhaal ui...

Een fabel is een kort moraliserend verhaal. In een fabel komen meestal pratende dieren als handelende personen voor. Voorwerpen of zelfs planten kunnen echter ook als karakter voorkomen. De karakters hebben meestal een specifieke karaktertrek die sterk uitvergroot is.Fabels maken deel uit van tradities van vele volkeren. Ze komen ook al lange tijd...

fabel - Zelfstandignaamwoord 1. (letterkunde) een kort moraliserend verhaal met dieren of zaken als handelende personen 2. (letterkunde) een verzinsel 3. (letterkunde) een verhaallijn Woordherkomst Afkomstig van het Latijnse naamwoord fabula Synoniemen [1-2]: vertelsel, verhaal, bedenksel, fictie, verdichting, verdicht...

fabel - zelfstandig naamwoord uitspraak: fa-bel 1. dierverhaal waarin dieren zich gedragen als mensen ♢ in de fabel haalt Reinaert de vos haalt een paar slimme streken uit 2. verhaal dat veel mensen kennen maar dat niet waar is...

Belerend dierenverhaal in proza of poëzie. Speelt belangrijke rol in de Friese literaire traditie van de 19e en 20e eeuw, bijv. in almanakken.Zie: Volksverhalen 236.

Verhaal waarin dieren menselijke karakterkenmerken vertegenwoordigen. Tot de vertelstof van de tweede klas van de vrijescholen behoren de fabels en de heiligenlegenden. Enerzijds wordt de mens in de fabels gepresenteerd als een eenzijdig wezen, vastgelopen in één karaktertrek; anderzijds wordt de mens in de heiligenlegenden gepresenteerd als een we...

Een kort verhaal in proza of poëzie over dieren waarin aan het slot een levensles (de ‘moraal’) wordt gegeven. Het genre is al heel oud en is waarschijnlijk ontstaan in India. Vandaar drong het door in de Griekse literatuur (Aesopus, 6e eeuw voor Chr.) en de Latijnse (Phaedrus, 1e eeuw na Chr.). In de Middeleeuwen verschenen er allerlei nieuwe bewe...

Een fabel is: 1) een verzonnen verhaaltje over dieren of planten, voornamelijk bedoeld om menselijke ondeugden te hekelen; 2) literaire betekenis: de fabel van een verhaal is de korte inhoud ervan, d.w.z. de chronologische reconstructie door de lezer van de gebeurtenissen die in een verhaal voorkomen.

Lat.>: fabula = verhaal. a. Een verdichte of korte vertelling waarin een moraal of zedenles aanschouwelijk; b. wordt voorgesteld en waarin zich als mens gedragende dieren en dingen optreden; c. in drama: kort verhaal of zakelijke inhoud van een gebeurtenis of een ander speelbaar gegeven. ( →) verhaal. Bekend zijn de Fabels van Jean de La Fontaine(...