Wat is de betekenis van extravert?

(<Lat.), bn., naar buiten gekeerd, naar de buitenwereld georiënteerd.

Extravert verwijst naar een persoonlijkheidskenmerk waarbij iemand vooral energie krijgt van interactie met anderen en de buitenwereld. Extraverten zijn meestal sociaal, spraakzaam, en gericht op externe activiteiten en sociale contacten. Ze voelen zich vaak op hun gemak in gezelschappen en genieten van het maken van nieuwe connecties en het deelne...

Het begrip extravert heeft 2 verschillende betekenissen: 1) op de buitenwereld gericht. met een persoonlijkheid die in hoofdzaak op de buitenwereld gericht is. 2) communicatief. gericht op open communicatie met het publiek.

extravert - Bijvoeglijk naamwoord 1. naar buiten gericht Woordherkomst neoLatijn met het voorvoegsel extra- Synoniemen extrovert, openhartig Antoniemen introvert

ook: extrovert (v. Lat. extra- = (hier) naar buiten-, en vertere, versum = keren, wenden] I. zn extravert persoon (tegenst.: introvert, z.a.); II. bn naar buiten gekeerd, georiënteerd op de buitenwereld en daarvoor openstaand.

(extrovert) naar buiten gekeerd; open

naar de buitenwereld georiënteerd.

m. naar buiten gekeerd mens, zeer open in handelen en denken onder invloed van buiten; zie ook introvert.

Extravert - naar buiten gekeerde, staat tegenover introvert, naar binnen gekeerde. Extraverte menschen zijn geheel en al naar het object, naar de buitenwereld georiënteerd. De indeeling in e. en introverten stamt van den Zwitserschen psychiater C. G. Jung.Lit.: C. G. Jung, Psychologische Typen (Zurich 1921) d'Espallier.