Extinctief
bn., (rechtst.) extinctieve verjaring, bevrijdende of vernietigende verjaring, waardoor een schuld of een rechtsvordering te niet gaat en het vorderingsrecht vervalt.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn., (rechtst.) extinctieve verjaring, bevrijdende of vernietigende verjaring, waardoor een schuld of een rechtsvordering te niet gaat en het vorderingsrecht vervalt.
Wiktionary (2019)
extinctief - Bijvoeglijk naamwoord 1. vernietigend Woordherkomst afgeleid van extinctie met het achtervoegsel -ief afgeleid van het Franse extinctif of daarvoor van het Latijnse 'extinctio' (met het voorvoegsel ex-)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn., (recht) extinctieve verjaring, bevrijdende of vernietigende verjaring, waardoor een schuld of een rechtsvordering tenietgaat en het vorderingsrecht vervalt.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: