externatus
externátus (-a, -um), - van Lat. externāre (van externus, uitwendig, zich buiten bevindend), naar buiten drijven, doen uitspringen: zich buiten bevindend, uitspringend.
Dr. C. A. Backer (1936)
externátus (-a, -um), - van Lat. externāre (van externus, uitwendig, zich buiten bevindend), naar buiten drijven, doen uitspringen: zich buiten bevindend, uitspringend.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: