executierechter
m. (-s), lid van de rechterlijke macht, dat in het bijzonder is betrokken bij de tenuitvoerlegging (executie) van strafvonnissen. Het tenuitvoerleggen van strafvonnissen, in principe uitsluitend een taak voor de administratie, is in sommige landen mede voorwerp van rechterlijke bemoeienis. Noch Nederland, noch België kennen echter het instituu...
