Examinator
(Lat.), m. (-s, -en), die examineert, ondervraagt.
Wiktionary (2019)
examinator - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep) iemand die examineert, ondervraagt Woordherkomst Naamwoord van handeling van examineren met het achtervoegsel -ator Verwante begrippen mannelijke vorm van examinatrice
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Muiswerk Educatief (2017)
examinator - zelfstandig naamwoord uitspraak: ek-sa-mi-na-tor 1. iemand die een examen afneemt ♢ de examinator stelde vragen over de gelezen boeken Zelfstandig naamwoord: ek-sa-mi-na-tor de examinator ...
M. J. Koenen's (1937)
m. en v. (Ned.) examinatoren, examinators; (Lat.) examinatores (Lat. hij, die een examen afneemt; ondervrager): een vrouwelijke examinator.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: