Wat is de betekenis van essentie?

essentie - Zelfstandignaamwoord 1. het meeste belangrijke ♢ De essentie van een tekst staat meestal in de samenvatting. Woordherkomst Ontleend aan het Latijn essentia Synoniemen kern Verwante begrippen essentieel

essentie - zelfstandig naamwoord uitspraak: es-sen-sie 1. datgene waar het om gaat, het belangrijkste ♢ de essentie is dat je gelukkig bent Zelfstandig naamwoord: es-sen-sie de essentie ...

[Lat. essentia (vertaling van Gr. ousia = wezen), van niet-bestaand o.dw essens, essentis van esse = zijn] 1 (fil.) wezenheid, d.w.z.: datgene waardoor een zaak (blijvend) is wat ze is; 2 (meer alg. spraakgebruik) het wezen, het wezenlijke, de kern van een zaak, dat waar het op aan ko...

wezen; geestelijke kern

het wezen van iets

Essentie - (Lat., = wezenheid) is datgene, waardoor iets is, wat het is: de watheid (Lat. quidditas) van een ding. → Wezen.

v. wezen: de van een leer. Tgst. accident.

[Lat. essentia, wezen], v. (-s), wezen, geestelijke kern. Aristoteles (384—322 v.C.) beschouwde de essentie (Gr. ousia) als een bestanddeel van het zijn, gelijk aan de vorm waarop het zijn is gericht en dus karakterbepalend, in tegenstelling tot het accident. De middeleeuwse scholastiek zag de essentie als een structuurprincipe, dat in een zi...

Essentie - (Lat. essentia van esse, zijn), het wezen; essentieel, tot het (diepste) wezen van iets behoorend, wezenlijk.