Erfpachter
m. (-s).
Kadaster (2017)
Een erfpachter is een persoon die de bevoegdheid heeft om een onroerende zaak van een ander te houden en te gebruiken.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Veerman (1954)
is degene, die het erfpachtrecht t.a.v. een onroerend goed heeft, die dat goed in erfpacht heeft. De e. kan het goed verpachten; hij behoeft dus niet tegelijk de gebruiker van hel goed te zijn.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: