Wat is de betekenis van Encounter?

(zelfstandig naamwoord) [alg.] ontmoeting; aanvaring - Ik had een onverwachte ontmoeting met Fred T., - Fred had net een aanvaring met de FIOD over een bonnetje gehad.

Met encounter zitten we in de wereld van de psychische problemen. Daar kan een mens als losse patiënt niet van worden genezen. Dat was tenminste het uitgangspunt van de geestelijke vaderen van deze therapie. Iemand wordt binnen relaties pas van moeilijkheden afgeholpen. Daar is geen standaardrecept voor, want emotionele en andere kwesties zijn...

Zie instant waarneming.

I. ontmoeting; treffen, gevecht; II. ontmoeten, tegenkomen, aantreffen, (onder)vinden; tegemoet treden; het hoofd bieden.