Wat is de betekenis van Empiricus?

(Lat.), m. (...ci), man der ervaring, die zijn kennis alleen aan de ondervinding ontleent.

[Lat., van Gr. empeirikos] wie zijn kennis alleen aan de ervaring ontleent.

persoon die zijn kennis alleen aan ondervinding ontleent

(Lat.; plur. empirici; = Gr. empeirikós = iemand die door ervaring op de hoogte is). Iemand die alleen op de ervaring en ondervinding afgaat; ook wel gebruikt in tegenstelling tot → theoreticus.

(Lat.) empirist, m. ervaringsman, inz. geneeskundige, die zijn kennis alleen proefondervindelijk verkregen heeft.

m. empirici (Lat. [Gr. empeiros = ervaren]: iem., die zijn kennis alleen door ervaring heeft gekregen en op de ondervinding afgaat; ervaringsman), (em = em).

Proefondervindelijk.

m. hij, die zijn kennis proefondervinderlijk verkrijgt empirische wetenschappen, wetenschappen die berusten op ervaring.

m. (...ci) (spr. si) man die alleen op de ervaring afgaat.