Eigenlijdig
EIGENLIJDIG, bn. EIGENLIJDIGHEID. v. (geneesk.) plaatselijke ziekte van een lichaamsdeel zonder dat de andere deelen mede daardoor lijden.
J.H. van Dale (1898)
EIGENLIJDIG, bn. EIGENLIJDIGHEID. v. (geneesk.) plaatselijke ziekte van een lichaamsdeel zonder dat de andere deelen mede daardoor lijden.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: