Wat is de betekenis van Egbert?

Tweestammige Germaanse naam, met ongeveer de betekenis 'schitterend, glanzend zwaard'. Uit Eg- zwaard (zie eg-) en -bert 'glanzend, stralend, schitterend' (zie -bert-); vergelijk Age. Naam van een Engelse heilige, geboren 639 in Northumbria, monnik in het Ierse klooster Rathmelsigi, later bisschop. Gestorven 729; kerkelijke feestdag: 24, of 27 apri...

Egbert - Eigennaam 1. (mannelijke naam) jongensnaam

m Tweestammige Germ. naam, ongeveer met de betekenis 'schitterend, glanzend zwaard'. Uit Eg- zwaard (zie eg-) en -bert ‘glanzend, stralend, schitterend' (zie -brecht); vgl. Age. Naam van een Eng. heilige, geb. 639 in Northumbria, monnik in het Ierse klooster Rathmelsigi, later bisschop. gest. 729; kerk. feestdag: 24, of 27 apr...

koning van Wessex (✝ 839), kwam als laatste spruit van het Huis van Cerdick in 802 aan het bewind; onderwierp Kent, Oost-Anglië, Mercia en in 829 Northumberland, waardoor hij het koninkrijk Engeland stichtte.

is een koning van Wessex (802-839). Gedurende een groot deel van zijn regering was Egbert vazal van de koningen van Mercië die sedert het begin van de 8ste eeuw de overige Angelsaksische vorsten domineerden. Doch de koning van Wessex wist gebruik te maken van de troontwisten in Mercië volgend op de dood van koning Cenwulf (821) om zich te...

Angelsaksische koning i/d 9e eeuw in Wessex, grondlegger v/h koninkrijk Engeland.

('egbert) 1. (H.) Iers benediktijn, zond verschillende evangeliepredikers, o. a. Wigbert en Willibrord naar Friesland, ✝ 729; feest : 24 april. Als mansnaam ook : Ebbert, Egmond. 2. koning van Wessex 802-839, verenigde 830 de Angelsaksische koninkrijken onder zijn heerschappij, en werd aldus de stichter van het koninkrijk Engeland.

Egbert - koning van Wessex (802—839), had voor zijn troonbestijging vertoefd aan het hof van Karel den Grooten. Hij wist zich te doen erkennen als suzerein door de vorsten van Mercia, East Anglia, Northumberland en stelde bestuurders aan over Kent, Sussex en Essex. Cornwall en Wales erkenden zijn gezag.

koning van WESSEX (802-839), ♱839; afstammeling van een aanzienlijk Kents geslacht. Egbert werd, na enige jaren ballingschap aan het Frankische hof (ca.789-792) en op Keltische bodem, in 802 koning van Wessex; hij was daarbij vazal van het koninkrijk Mercia. Hij wist zich in 827 aan deze suzereiniteit te onttrekken door een militaire overwinning e...