Eerdgrond
m. (-en), grond met een bovenlaag van zeer donkere aarde (ophoging van verteerde planteresten of stalmest). Eerdgronden vormen een van de vijf orden uit het nieuwe systeem van bodemclassificatie voor Nederland. Het zijn zowel zandals kleigronden met een 15—50 cm dikke donkergekleurde bovengrond, waaronder geen duidelijke B-horizont voorkomt:...
