Wat is de betekenis van eenheidsstaat?

m., staat met niet-gedifferentieerde souvereiniteit (tgov. bondsstaat).

eenheidsstaat - Zelfstandignaamwoord 1. staat waarvan de macht uitsluitend bij een centrale overheid ligt ♢ Wanneer ontstond het Nederlandse wij-gevoel? „Historici zijn het er niet over eens. Sommigen gaan terug naar de Middeleeuwen, anderen leggen het beginpunt pas in 1798, als de patriotten een Bataafse ...

Land waarin overal dezelfde wetten en regels gelden en waarin het centrale bestuur het belangrijkste is.

Staatsvorm waarbij er weliswaar naast de centrale overheid lagere overheden met staatsmacht zijn, maar de centrale overheid kan bevoegdheden altijd van de lagere overheden afnemen, terwijl er bovendien controle op deze lagere overheden wordt uitgeoefend.

In tegenstelling tot een samengestelde staat is in een eenheidsstaat aan de centrale wetgever geen beperking opgelegd. Men kent twee vormen: 1. de gecentraliseerde, waarbij aan de onderdelen weinig macht is gelaten (Frankrijk); 2. de gedecentraliseerde, waarbij de onderdelen (b.v. provincies) hun eigen huishouding regelen (Nederland).

m. (...staten) staat die een eenheid vormt. Tgst. federale staat.

m., staat met niet-gedifferentieerde soevereiniteit (tegenover bondsstaat), zie staat.

...

...