Dwangmiddel
o. (-en).
Wiktionary (2019)
dwangmiddel - Zelfstandignaamwoord 1. middelen die gebruikt mogen worden in een strafzaak zonder dat de verdachte dat wil ♢ huizoeking|Huiszoeking, fouilleren, en afluisteren zijn dwangmiddellen. ♢ Martelen is geen dwangmiddel want het is een middel dat niet...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
o., (-en), bepaalde bevoegdheid van organen van justitie en politie, dat soms ernstig ingrijpt in de rechtssfeer der burgers, terzake van opsporing, vervolging en berechting van verdachten van strafbare feiten, zie staande houden, zie aanhouden, zie inverzekeringstelling, zie voorlopige hechtenis, zie inbeslagneming, zie huiszoeking, zie gerechteli...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: