Wat is de betekenis van dufheid?

DUFFIGHEID, v., onfrisse reuk, veroorzaakt door vochtigheid of schimmel; mufheid (van brood enz.); — (fig.) saaiheid, dorheid.

dufheid - Zelfstandignaamwoord 1. een gevoel waarbij men zich futloos of uitgedoofd voelt ♢ Die vrouw heeft last van dufheid omdat ze weinig slaapt. Woordherkomst afgeleid van duf met het achtervoegsel -heid

v., onfrisse reuk, veroorzaakt door vocht of schimmel; (fig) saaiheid, dorheid.

DUFHEID, DUFFIGHEID, v. onfrissche reuk, veroorzaakt door vochtigheid of schimmel; mufheid (van brood enz.); — (fig.) slechte staat.