Wat is de betekenis van Drietand?

m. (-en), vork of staf met drie tanden, inz. als attribuut van Neptunus; — mestvork; — onderdeel van een draaibank.

symbool van de zeegod Poseidon (bij de Romeinen Neptunus). In de Indische religieuze symboliek verwijst de drietand naar de god Sjiva, dat wil zeggen naar diens drie aspecten (schepping, zijn en vernietiging) of naar zijn verleden, heden en toekomst.

Drietand (τριαινα, latijn tridens), vork of staf met drie tanden, in de oudheid ook gebruikt als harpoen voor het vangen van grote vissen. De drietand was het attribuut van de zeegod Poseidon-Neptunus.

vurk met drie tande.

symbool en wapen van Poseidon (Neptunus) de God van de zee en teken van zijn heerschappij daarover; ook gebruikt bij gladiatorenspelen*.

Staf van Poseidon (Neptunus), den god van de zee, symbool van zijn heerschappij over de zee. Komt voor op de munten van enkele Gricksche steden. Werd ook als wapen gebruikt bij de Romeinsche gladiatorenspelen.

m. (-en) 1. staf met drie tanden: ➝ Neptunus’ -. 2. heerschappij ter zee: Engelands -.

is een soort vork met drie tanden, het voorwerp, waarmee de Griekse zeegod Poseidon, in het Latijn Neptunus geheten, altijd wordt afgebeeld, en dat dan geldt als het symbool of teken van zijn heerschappij over de zee.

m. (-en), vork of staf met drie tanden; mestvork; onderdeel van een draaibank. De drietand is een in vele varianten voorkomend wapen, waarvan de middelste tand langer is dan de beide andere. Hij was vooral in gebruik bij de visvangst en als zodanig attribuut van Poseidoon (Neptunus).