Wat is de betekenis van Drang?

m. g. mv., 1. de handeling van dringen, de omstandigheid dat iets of iem. dringt: de drang van het water; — (fig.) voor de drang der omstandigheden zwichten, zich door de omstandigheden laten dwingen iets tegen zijn zin te doen; 2. opwelling, neiging, aandrang: een drang om te troosten; 3. (Zuidn.) gedrang, mensenmenigte:...

drang - Zelfstandignaamwoord 1. innerlijke neiging om iets te doen ♢ Hij voelde een sterke drang om zich te bemoeien met de discussie, maar deed het toch niet. 2. het dringen Synoniemen impuls, aandrift, aandrang, opwelling, neiging Verwante begrippen dringendheid, druk, pres...

drang - zelfstandig naamwoord 1. sterk verlangen om iets te doen ♢ hij heeft de drang om veel te reizen Zelfstandig naamwoord: drang de drang

drang - Oudere term voor motivatie.

specifieke motivatie bv. hongerige hond heeft hoge voedingsdrang, (= biogenische drang, gericht op biologische behoefte).

dwang, druk, aandrif.

s., (oan)drang.

drang, aandrang; persing.

Het verschijnsel „drang” wordt in de psychopathologie scherp van het verschijnsel „dwang” gescheiden. Het verschijnsel werd het eerst door Thiele bij de encephalitis epidemica beschreven. Drang is een geheel vormloze, doel- en richtingloze ontladingstendens, die zich in de psyche presenteert als een zeer onaangename onrust e...