Wat is de betekenis van Dorstig?

bn. (-er, -st), 1. dorst gevoelend, hebbend: de dorstige pelgrim laven; dorstige kelen; (fig.) dorstig naar roem, ongewoon voor : dorstend naar roem ; (dicht.) het dorstig aardrijk, naar regen verlangend; 2. (gew.) dorst gevend: haring is dorstig.

dorstig - Bijvoeglijk naamwoord 1. naar water verlangend ♢ Het dorstige paard genoot van het frisse water van het stroompje dat van de berg afkwam. Woordherkomst Afgeleid van dorst met het achtervoegsel -ig

wat (aanhoudend) dors het; vervul met sterk verlange of begeerte na iets.

adj., toarstich, hetsich; erg zijn, de bran yn 'e hûd hawwe.

bn. ([veel] dorst hebbende): de wandelaars waren —, een — hert; het -e aardrijk, verlangend naar regen.

(stəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. dorst hebbend : een hert. 2. water behoevend : het aardrijk.

bn. (-er, -st), dorst gevoelend, hebbend: de dorstige pelgrim laven; dorstige kelen; (fig.) dorstig naar roem, ongewoon voor: dorstend naar roem; (dicht.) het dorstig aardrijk, naar regen verlangend.

DORSTIG, bn. (-er, -st), dorst gevoelend, hebbend den dorstigen pelgrim laven; dorstige kelen; (fig.) dorstig naar roem, (minder goed dan) dorstend naar roem; (dicht.) het dorstig aardrijk, naar regen verlangend; — (gew.) dorst gevend: haring is dorstig. DORSTIGHEID, v.

...