Dompig
bn. (-er, -st), 1. (Zuidn.) dampig, mistig: dompig weer; 2. somber, niet licht, een benauwende indruk gevend, klamvochtig : dompige kamers; dompige keldergewelven.
Wat is de betekenis van Dompig?
(uitgelicht)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
dompig
bn. (1 onfris, somber, vochtig; 2 nevelig, mistig): 1. een —e kelder, een —e kazemat; 2. het is — weer.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
dompig
('dompəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. met een vochtige, onfrisse atmosfeer vervuld : een woud; een -e kelder. Syn.→ bedompt. 2. rook, walm gevend: een vuur.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Dompig
bn. (-er, -st), somber, niet licht, een benauwde indruk gevend, klamvochtig: dompige kamers; dompige kelder gewelven.
Etymologisch Woordenboek
Instituut voor de Nederlandse taal
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Dompig
DOMPIG, bn. (-er, -st), (Zuidn.) dampig, mistig: dompig weer; — (w. g.) somber, niet licht, een benauwenden indruk gevend, klamvochtig: dompige kamers; dompige keldergewelven. DOMPIGHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten