Wat is de betekenis van Dompen?

(1909) (< West-fries, kind.) zie citaat. • Dompen, Knikkerspel, waarbij beide spelers een gelijk aantal knikkers bijeenvoegen en die in kuiltjes werpen. Syn. Kloeten, kluten, storten. (J. De Vries: Westfriesche woorden. 1909)

dompen - Werkwoord 1. opspringen 2. uitdoven

Friese mop, baksteen.

Turven uit gedroogde koemest, vooral in de greidestreken gebruikt, vóór men de waarde van mest voor verkoop naar de bouwstreken en later voor eigen grasland besefte. De eerste berichten over D. stammen uit de 15de eeuw. Ondanks verboden van de Staten van Frl. in de 17de en 18de eeuw, bezigde men ca. 1900 op Ameland nog D. voor brandst...

(1, scheepsbouw) noemt men de verticale beweging van een schip. De andere scheepsbewegingen zijn: varen, slingeren, stampen en gieren. Dompen en varen zijn translatiebewegingen, de andere drie rotatiebewegingen. De dompbeweging is een gedempte slingering, waarbij het zwaartepunt zuiver verticaal op en neer beweegt. De dompbeweging, bij verwaarlozin...

I. dompte, i. gedompt (om een breedte-as omslaan): plotseling dompte het wagentje achterover; ook een bootje kan —; II. dompte, h. gedompt (smoren, uitdoven; Z.-N. dampen): een kaars —.

Kantelen van zware voorwerpen om de breedteas; een kar, een stuk geschut, een steen op een rol. Hefboomen, palen uit den grond trekken met een hefboom. Met dezen paal kunnen wij den steen wel dompen (doen kantelen).

marineterm voor het brengen van de monding van een kanon beneden het horizontale vlak (➝ Domphoek). De tegengestelde bewerking heet vluchten.

('dompən) (dompte, heeft gedompt) 1. Veroud. uitdoven ; het vuur -. 2. om een as doen om slaan : een kar -. 3. overslaan : het wagentje dompte voorover.