Wat is de betekenis van dobbel?

I. gew. en Zuidn. voor dubbel. II. m., het dobbelen; — een harde, kwade dobbel (ook dobber) hebben, het hard te verantwoorden hebben, grote moeite hebben om er bovenop te komen (bij een ziekte, een strijd enz.).

dobbel - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dobbelen ♢ Ik dobbel 2. gebiedende wijs van dobbelen ♢ dobbel! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dobbelen ♢ dobbel je?

(bn) dubbel BM, EK.

dubbel, tweevoudig

gedobbel, met dobbelstene speel, kansspel speel.

('dobbəl) m. het dobbelen, alleen in de uitdrukkingen : een harde, kwade, zware hebben, veel moeite hebben om er weer boven op te komen.

I. zn., m., het dobbelen; een harde, kwade dobbel (ook dobber) hebben, het hard te verantwoorden hebben, grote moeite hebben om erbovenop te komen (bij een ziekte, een strijd); II. bn., (gew.) dubbel.

dobber: De kerel is doodmin: hij krig 'r'n dobbel an (Koek.).

Het begrip dobbel heeft 2 verschillende betekenissen: 1. dobbel - DOBBEL, (gew. voor) DUBBEL. 2. dobbel - DOBBEL, m. grof spel; het dobbelen; — een karde dobbel, een moeilijk spel; — een kwaden dobbel hebben, ongelukkig spelen; (ook fig.) hij zal een harden dobbel, kwaden dobbel (ook dobber) hebben, hij zal het hard te verantwoorden...