Wat is de betekenis van Displezier?

Van Dale Uitgevers (1950)

Displezier

o., verdriet; iem. displezier doen, hem onaangenaam zijn.

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

[OFr. desplaisir] ongenoegen, verdriet.

Jan Meulendijks (1993)

verdriet

Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)

verdriet

M. J. Koenen's (1937)

o. (verdriet, last): - aan iets beleven, iem. - doen.

Jozef Verschueren (1930)

(‘dis) o. [Lat. dis. mis + plezier] ongenoegen : aan iets beleven; iemand doen.

J.H. van Dale (1898)

DISPLEZIER, o. displezier aan iets beleven, verdriet; iem. displezier doen, hem onaangenaam zijn.

Gerelateerde zoekopdrachten