Disiunctus
(dīiunctus), p. adi. 1. eig., gescheiden, verwijderd. 2. overdr., buiten het bereik liggend; afwijkend, verschillend. | tegenovergesteld, disjunctief; onsamenhangend, afgebroken (van rede en redenaar).
Dr. J.F.L. Montijn (1949)
(dīiunctus), p. adi. 1. eig., gescheiden, verwijderd. 2. overdr., buiten het bereik liggend; afwijkend, verschillend. | tegenovergesteld, disjunctief; onsamenhangend, afgebroken (van rede en redenaar).
Stephanus Axters (1937)
1. Afgezonderd, afzonderlijk. 2. Afzonderlijk onbepaald (Tgd DISIUNCTIVUS, Afzonderlijk bepaald) (DENKLEER).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: