Wat is de betekenis van Diefaghtig?

2025-07-28
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Diefaghtig

bn. en bw. (-er, -st), 1. geneigd tot stelen: een diefachtig kind, een diefachtige natuur; 2. bw. (w. g.) als een dief, op verholen wijze.

Gerelateerde zoekopdrachten