Die mondbehoeften vaart, mondbehoeften eet.
[Dit spreekwoord, alleen regtsregel, zegt v. hall, wanneer de noodzakelijkheid gebiedt, wordt, even als een vroeger: Die appels voert, appels eet, in den zin gebruikt, dat men zich geregtigd acht, als schatting iets te nemen van ’t geen, waarover men het opzigt heeft].
