Wat is de betekenis van diagonaal?

(<Gr.), I. zn. 1. v. (...nalen), (meetk.) hoeklijn, lijn die twee niet opeenvolgende hoekpunten van een veelhoek verbindt; 2. o., wollen gekeperd weefsel met schuinlopende, fijne strepen; II. bn. bw., overdwars, schuin: diagonale strepen; diagonaal tegenover;

diagonaal - Bijvoeglijk naamwoord 1. schuin lopend vanuit een hoek naar de hoek er schuin tegenover. ♢ Wat is de formule van die diagonale lijn? diagonaal - Zelfstandignaamwoord 1. (wiskunde), een rechte lijn die twee niet-opeenvolgende hoekpunten van een veelhoek verbindt. ...

diagonaal - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: di-a-go-naal 1. schuin, overdwars ♢ op deze gordijnen staan diagonale strepen Bijvoeglijk naamwoord: di-a-go-naal de/het diagonale ...

(de; diagonalen) TU - (denkbeeldige) lijn die de twee niet-opeenvolgende hoekpunten van het toestel vloer verbindt en waarvan het beginpunt (in een hoek van de vloer) (meestal) de vertrekpositie is bij een sprongserie; in dat geval wordt ‘door het midden’ gegaan.

[Lat. diagonalis, van Gr. goonia = hoek] I zn lijn die twee niet-aangrenzende hoeken van een meetkundige figuur of van een door vlakken begrensd Iichaam verbindt; II bn overhoeks; dwars.

hoeklijn; schuin; weefsel met schuine keper

verbindingslijn tussen twee niet opeenvolgende hoekpunten van vlakke of ruimtelijke veelhoeken.

1. De hoekpuntslijn van de balletzaal. Op de diagonaal worden verschillende oefeningen uitgevoerd, zoals pas couru, sissonne, ballonné, emboité, brisé, déboulé. 2. In croisé, effacé en écarté staat de danser diagonaal ten opzichte van de lesgever of het publiek.

reguit lyn wat twee nie langs mekaar liggende hoekpunte van veelhoek verbind; hoeklyn; oorhoeks.