Wat is de betekenis van diagnose?

(<Gr.), v. (-n), 1. het onderkennen ener ziekte of kwetsuur uit de verschijnselen : de diagnose stellen ; — oneig. ook van andere toestanden die met een ziekte vergeleken worden ; 2. (biol.) beschrijving van de hoofdkenmerken van een soort, een geslacht enz.

diagnose - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) vaststelling van een ziekte ♢ De dokter heeft de verkeerde diagnose gesteld. ♢ „Wij zien sinds enkele jaren steeds vaker hoogbegaafde kinderen en jongeren met een psychiatrische diagnose”, zegt Hoogeveen, een gz-ps...

diagnose - zelfstandig naamwoord uitspraak: di-ag-no-se 1. vaststellen van een ziekte ♢ de dokter stelde als diagnose dat hij griep had Zelfstandig naamwoord: di-ag-no-se de diagnose de...

Diagnose - een vaststelling van wat er aan de hand is.

Diagnose - een vaststelling van wat er aan de hand is.

De ziekte die de dokter bij iemand vaststelt (uitspraak: DIE-jag-NOO-zu). In het begin van een ziekte zijn de verschijnselen vaak nog niet duidelijk. De dokter geeft dan een voorlopige diagnose. Het staat nog niet vast door welke ziekte de verschijnselen komen. Soms passen ook heel andere ziektes bij de verschijnselen. Zo kan koorts bij veel ziekte...

(v.), de identificatie van de afwijking of stoornis middels een symptomenanalyse en het bestuderen van de oorsprong en de ontwikkeling ervan

Diagnose - vaststelling van de aard en de bron van het ziekteproces. Een diagnose wordt gesteld door de kenmerken van verschillende ziekten te vergelijken. Het woord komt uit het Grieks, eig. diagnoosis of diagignooskoo = nauwkeurig leren kennen.

[Gr. diagnoosis, van diagignooskein = nauwkeurig leren kennen] (med.) onderkenning, vaststelling van de aard en de bron van een ziekte uit de verschijnselen; (fig.) idem van een met ziekte vergelijkbaar verschijnsel (bijv.: de diagnose van de economische crisis).