Wat is de betekenis van dentaal?

(<Lat.), 1. bn., met de tanden gevormd: dentale medeklinkers ; 2. zn. v. (...talen), tandletter: d en t zijn dentalen.

Betreffende gebitselementen.

dentaal - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) medeklinker die met de tanden gevormd wordt dentaal - Bijvoeglijk naamwoord 1. met de tanden gevormd Woordherkomst van het Latijnse 'dentalis' of dente (tand) met het achtervoegsel -aal Verwante begrippen velaar, palataal, fonetiek

[Fr. dental = dentaire, van Lat. dens, dentis = tand] I zn m.b.v. de tanden gevormde klank (waarbij de tong de tanden raakt), tandletter (d en t); II bn 1 de tanden betreffend; 2 met de tanden gevormd (medeklinker).

met de tanden gevormd; tandletter

tandklank.

tandklank (in de fonetiek), bv. de t.

v. dentalen (Lat. dentalis v. dens = tand: tandletter): d en t zijn dentalen.

Dentaal - of tandmedeklinker worden die medeklinkers genoemd, bij welker uitspraak vóór de explosie of ploffing de punt der tong tegen den achterkant der boventanden geplaatst wordt; bijv. t en d.