Decutio
1. dēcŭtĭo, cussi, cussum (3), neer-, afschudden, -slaan; (in de oorlog) = neer-, afschieten, -stoten, verdrijven (van een hogere plaats). | overdr., cetera aetate iam sunt decussa, uit de weg geruimd, Cael. bij Cic. 2. dēcŭtio, īre, villen.