Wat is de betekenis van cornutus?

cornútus (-a, -um), - van Lat. cornu, hoorn: gehoornd.

Cornutus (L. Annaeus), uit Liptis (Africa), Stoïsch philosoof, rhetor en grammaticus, leermeester van Lucanus en Persius, uitlegger van Vergilius en Hesiodus, in 66 of 68 door Nero verbannen.

1) een stoïcijn uit Lept’s in Afrika, was de leermeester en vriend van Persius, die hem zijn 5e hekeldicht opdroeg. Hij werd gebannen door Nero, wiens gedichten hij met te veel vrijmoedigheid had beoordeeld. 2) Zie Helenius ACRON.