Wat is de betekenis van Constable?

(Eng.), m. (-s), Engels politiebeambte; zie verder KONSTABEL.

Engelse politiebeambte

[Eng. kon'stebl], politieagent.

1 politieagent; 2 opperstalmeester; 3 slotvoogd; chief constable, commissaris van politie.

Archibald (1774-1827), Schots uitgever, oprichter van de Èdinburgh ïteview 1802), gaf de eerste werken van Walter Scott* in het licht, maakte van Edinburgh brandpunt van wetenschap en literatuur. John (1776-1837), Eng. landschapschilder, volgeling van de grote Nederlanders, daarna van de Eng. aquarellisten; was de eerste in zijn tijd di...

oorspronkelijk verwant met het Franse connétable, duidde weleer in Engeland een waardigheid aan, die geheel en al met de Franse van deze naam overeenkwam. De commandant van the Tower heet nog steeds the constable. De Lord High-Constable was na de verovering der Normandiërs de krijgsbevelhebber. Eeuwen lang was het ambt erf...

Constable - → Connétable.

('kʌnstəbl) m. (–s) [→: connétable] Engels politiebeambte.

[Eng.], m. (-s), Engels politiebeambte. De chief constable is in ieder graafschap het hoofd van de politie. Oorspronkelijk was het ambt van constable een militair. Het ontwikkelde zich in de Normandische periode (ca. 1100) van bevelhebber van een legeronderdeel tot opperbevelhebber en vertoonde een analoge ontwikkelingsgeschiedenis met de Franse co...