consequent (konsekwent)
[➝Lat.], bn. en bw. (er, -st), logisch, noodzakelijk uit het voorafgaande of gestelde voortvloeiend; daarmee voortdurend in overeenstemming: een consequente daad; de consequente toepassing van een beginsel; een besluit, gevolg; (van personen) zichzelf gelijk blijvend, naar aangenomen beginselen (handelend): dat is niet -.
