Wat is de betekenis van Consecutief?

(<Lat.), bn. bw. opeenvolgend, achtereenvolgens; consecutieve ziekten, die uit andere ziekten voortspruiten; (taalk.) gevolgaanduidend; (wijsb.) uit de primaire kenmerken van een begrip afgeleid.

[Fr. consécutif, van Lat. con-sequi = volgen, van sequi = volgen] volgend (in tijdsorde of uit oorzaak).

opeenvolgend; gevolgaanduidend (taalk.); voortvloeiend uit het voorafgaande

op en uit elkaar volgend, in natuurlijke volgorde; consecutieve ziekten: ziekten, die uit andere voortspruiten

opvolgend, achtereenvolgens.

(taalk.), gevolg aanduidend; een C.-ve bijzin, bijv. hij studeerde hard, zodat hij het ver bracht.

in tijdsorde op elkander volgend; consecutieve werking, v. nawerking, latere werking als gevolg van de voorgaande.

betekent „volgend op”, maar ook: „volgend uit”. In het laatste geval staat consecutief tegenover constitutief. De eigenschappen van een ding, die er niet uit weggedacht kunnen worden, heten constitutief. Consecutief zijn de eigenschappen, die uit het begrip van een zaak afgeleid kunnen worden, maar zonder welke deze toch wel...

Consecutief - → Zin.