concatenatus
concatenátus (-a, -um), - van Lat. concatenāre [van con, samen; catenāre (van catēna, ketting), ketenen], aaneenketenen: aaneengeketend, bij uitbreiding: dicht opeengedrongen.
Dr. C. A. Backer (1936)
concatenátus (-a, -um), - van Lat. concatenāre [van con, samen; catenāre (van catēna, ketting), ketenen], aaneenketenen: aaneengeketend, bij uitbreiding: dicht opeengedrongen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: