Wat is de betekenis van compost?

(<Eng.-Lat.)o., (landb.) meststof van faecaliën en allerlei andere dierlijke en plantaardige stoffen, met as, aarde enz. vermengd.

compost - Zelfstandignaamwoord 1. is het residu dat ontstaat na ontbinding van organisch materiaal (d.w.z. van plantaardige of dierlijke oorsprong) ♢ Men maakt van GFT-afval compost Woordherkomst afgeleid van het Latijnse compositus (met het voorvoegsel com-)

compost - zelfstandig naamwoord uitspraak: com-post 1. meststof gemaakt van afval van dieren en planten ♢ de tuinman strooide compost over de groentetuin 2. afval dat door bacteriën is verwerkt tot potgrond ...

[Eng. compost, via OFr. van Lat. compositus = samengesteld, van com-ponere = samen-zetten] samengestelde meststof, o.a. bereid uit vaste afvalstoffen van huis- en stadsvuil.

(kompost) mestaarde

compost - Een mengsel van rottend organisch materiaal, meestal van plantaardig residu.

produkt dat hoofdzakelijk bestaat uit organische afvalstoffen die een bepaald broeiproces (het zgn. composteren) hebben ondergaan. Al naar de herkomst van de betrokken afvalmaterialen onderscheidt men o.a. huisvuil-, stadsvuil-, veen- en zuiveringsslibcompost. Voorbeelden van het composteren zijn de omzettingen die optreden tijdens de opslag van me...

ontstaat wanneer plantaardige en dierlijke afvalstoffen van allerlei aard op hopen gezet en met kalk vermengd worden. Zij verrotten dan geleidelijk en leveren na herhaaldelijk omzetten de compost. Compost is voor de verbetering van de bacteriologische bodemrijpheid onmisbaar.

zie Afvalverwijdering.