Communiteit
(<Lat.), v. (-en), gemeenschappelijkheid ; — concr. (R.-K.) de gezamenlijke kloosterlingen in een convent.
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Lat.), v. (-en), gemeenschappelijkheid ; — concr. (R.-K.) de gezamenlijke kloosterlingen in een convent.
Wiktionary (2019)
communiteit - Zelfstandignaamwoord 1. kloostergemeenschap 2. gemeenschappelijk bezit 3. gemeenschappelijkheid Woordherkomst afgeleid van het oud-Franse communité (met het voorvoegsel com- en met het achtervoegsel -iteit) afgeleid van commuun met het achtervoegsel -iteit Synoniemen [1] communauteit
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Lat. communitas] 1 gemeenschappelijk bezit; 2 (klooster)gemeenschap (zie ook communauteit).
Jan Meulendijks (1993)
(kommuniteit) gemeenschappelijkheid; gemeenschappelijk bezit; gezamenlijke kloosterlingen in een convent
M. J. Koenen's (1937)
v. -en (Lat. communitas: gemeenschappelijk bezit; gemeenschappelijke deelneming; de gezamenlijke kloosterlingen in een convent).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: