Wat is de betekenis van Codificatie?

(<Fr.-Lat.), v. (-s), vereniging van verspreide wetten en gewoonten tot één wetboek; het definitief opstellen van een wetboek.

Codificatie is het proces waarin een wettekst (of meerdere wetten) en alle wijzigingen worden samengebracht in één nieuwe wet. Codificatie kan twee vormen aannemen: • verticaal: waarbij een oorspronkelijke wet en alle wijzigingen worden samengebracht in één nieuwe wet, of • horizontaal: waarbij twee of meer we...

codificatie - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) op schrift gesteld recht, waaraan de overheid exclusieve werking verleent Woordherkomst Naamwoord van handeling van codificeren met het achtervoegsel -atie

Het intrekken van verschillende reeds bestaande wetteksten en vervanging daarvan door een enkele officiele wettekst die geen enkele inhoudelijke wijziging van de betrokken wetteksten bevat.

Samenstellen van systematisch ingerichte wetboeken.

[v. Lat. codex, codicis, zie codex, en facere = maken) het in één wetboek stellen van verspreide wetten, regels en gewoonten; het samenstellen van een wetboek.

(kodifikatie) het opstellen van een wetboek

→ Rechtsorde.

het verenigen van wetten tot één wetboek; codificeren: tot een wetboek maken; onder regels brengen